Andy Ploeg 1964 - 2016

Een door Andy getatoeëerde ijsbeer kan ik niet meer laten zetten.
Naast tatoeëren, alsook horloges, waren draken zijn andere passie. Bij een onterechte inval in zijn woning haalde de politie zijn verzameling overhoop, maar vonden niet wat ze zochten. Wel enkele draken die wel eens wapens zouden kunnen zijn. De rechter vond dat hij de draken terug moest krijgen. Echter, de politie kon ze niet meer terugvinden.
Wellicht kwam de interesse voor draken van moeders kant, die naar Madura in Indonesië waren geëmigreerd. Zij waren verre familie van de Van Duijne, die in 1813 de latere koning Willem I op zijn schouders nam en naar het Scheveningse strand droeg. We kwamen erachter dat aan de overkant van zijn speeltuin ook een nazaat van die Van Duijne woont.
Zijn speeltuin was zijn leven. Na zijn wilde jaren kraakte hij in 1995 in de Schilderswijk het braakliggende terrein tussen de Schapenlaan en Zoutkeetsingel. Hij kreeg te horen: “Dit is een speeltuin. Kijk maar wat je er mee kan. Bouw het maar op.”
Dat werd niet tegen dovemansoren gezegd. Vallend en opstaand bouwde hij de speeltuin op en droeg de buurt op zijn schouders. De spelende kinderen zag hij volwassen worden, ging met ze kanoën, kende deze en hun ouders en bleef als een van de weinige met hun in gesprek. Onmeetbaar - als geen ander wist hij wat er in dit deel van de Schilderswijk speelde.
In 2007, na een flinke opknapbeurt, heropend toenmalig wethouder Bert van Alphen zijn speeltuin. Echter, al 2008 moest de buurt voor de eerste keer in actie komen om meester Andy als beheerder te behouden. Eind 2010, vlak voor zijn vakantie, ontvangt Andy van Zebra een ontslagbrief. Zebra wilde dat Andy de speeltuin aan een nieuwe beheerder overdroeg. Weer komt de buurt voor Andy op. Burgemeester van Aartsen zegt de gemeenteraad toe dat Andy mag blijven. Maar deze zekerheid duurt niet lang. Opnieuw wordt gedreigd dat Andy weg moet en de speeltuin een Haags Hopje moet worden. En de buurt voert weer actie. Unaniem neemt de Haagse gemeenteraad op 8 november 2012 een motie aan dat Andy als speeltuinbeheerder mag aanblijven.
Toch blijft de onzekerheid over
zijn speeltuin voortduren. Op de speeltuin krijgt Andy een hartaanval. De arts wil niet dat hij naar het, aan de overkant liggende, Westeinde ziekenhuis loopt. Het ambulancepersoneel twijfelt daaraan en wijst hem op de kosten. Eerst in het ziekenhuis zijn ze overtuigd. Hij moest gedotterd worden.
Persoonlijk maakte ik met Andy kennis toen ik bedreigd werd door een cliënt van Parnassia aan de Zoutkeetsingel. Hij ging tussen mijn hond en mij en de dreigende man staan. Menige situatie heeft hij zo gesust.
Sindsdien waren wij bevriend. Aan mijn tafel voerde wij over welk onderwerp dan ook menig gesprek. Door hem ben ik langer in de buurt blijven wonen en raakte als vele andere betrokken bij de activiteiten in de buurt, zoals het Buurt Interventie Team en de Nationale Buitenspeeldag.
Nadat ik de buurt met zijn hulp ontvlucht was, verwaterde ons contact.
Het afgelopen jaar werd er gewerkt aan een plan om 'zijn' speeltuin opnieuw in te richten. Hij werd enkele dagen gemist. Hij bleek dood thuis te liggen. Waarschijnlijk kon hij de ontwikkelingen niet bijhouden. Nu kan 'zijn' speeltuin toch een Haags Hopje worden. De buurt zal hem missen.
Ik wens zijn vriendin, familie en vrienden veel sterkte.
Govert